Iedere decembermaand neem je het jezelf weer voor; ik probeer niet al te veel te snoepen. Maar het is bijna onmogelijk om constant “nee’’ te moeten zeggen tegen de eindeloze rij aan zoete heerlijkheden die deze maand de revue passeren. En al ben je sterk genoeg om het zelf niet te bakken of in huis te halen; je ziet en ruikt het overal: bij de supermarkt, de bakker, bij je dochters of bij vrienden waar je op visite gaat en die gastvrij de calorieënbommen presenteren.

Pepernoten, zonder en mét chocolade, strooigoed, gevulde speculaas en banketstaaf, speculaasbrokken en fondant. Als de eerste bebaarde kindervriend is vertrokken is het de beurt aan de Kerstman en zijn delicatessen. En achteraf denk je: ik had veel meer en vaker “Ho, ho, ho “moeten zeggen als ik weer eens in de verleiding werd gebracht. Door de chocolade-kerstballen, kerststol, kerstkoekjes met amandel en Schwarzwalderkirschtaart.

En dan op het eind van het jaar nog even lekker aan de oliebollen én de appelbeignets, met als afsluiter nog een puntje nougatine -ijstaart.

Dus het is nu wel weer eventjes genoeg geweest met het bakken en pakken van al deze zoete verleidingen.

Toch nog zin om taarten te bakken? Verander de doelgroep!

Heb je tóch nog zin om met taarten, cup cakes en vlaaien in de weer te zijn én wil je tegelijkertijd een goede daad verrichten (ja, kan ook nog in januari mensen), denk dan eens aan onze gevederde vriendjes buiten.

Tijd om hen te verwennen; wat te denken van een voedzame vogeltaart, ludieke cup cakes voor roodborstjes of een heerlijke vlaai voor de mussen?

Zelf te maken of, ook goed, zelf kopen bij bijvoorbeeld de tuincentra.

Zorg voor leven in de tuin voor gevederde lekkerbekjes en geniet van een dankbaar fluitconcert én een taille die op gewicht blijft, achteraf!