Het derde klusweekend stond vorige week voor de deur. Van vrijdagmiddag t/m zondagavond tijd vrijgehouden voor de klus.

Manlief komt als eerste binnen en gaat, na een werkweek van 60 uur en korte nachten, eerst maar eens even een dutje doen op het benkske. Collega en hulptroep 1 komt een klein uurtje later dan gepland voorrijden.

Ik weet niet wie van de twee het meest vermoeid is, feit is dat ze allebei niet echt veel energie meer in huis hebben om de klus te klaren. Omkleden en dan kijken of ik wel voldoende verf en materialen heb ingeslagen.

Rond 17.00 uur arriveert hulptroep 2. Terwijl manlief probeert te delegeren en ik de catering verzorg gaat hulptroep 1 in discussie met hulptroep 2 over letterlijk alles wat de schone kunst van het schilderen betreft.

Als de ene rechts kwast, gaat de andere links. Vindt nr. 1 dat 1x texen voldoende is, dan gaat hulptroep 2 ertegen in. De één vermoeid, de ander vindt het zoals altijd leuk om de boel wat op te schudden.

Het allermooist en opvallendste zou die éne muur in onze slaapkamer moeten worden: koper metallic. In de verf honderden kleine glanzende deeltjes, welke middels doek of spons meteen na het aanbrengen over de muur verspreid moeten worden.

Dat is nu eens een mooi klusje voor mij, de vrouw van de (vaak onuitvoerbare) ideeën én van de catering. Het schilders-diner was al voorbereid, dus de handen vrij voor doek en spons. De temperaturen waren hoog, dus de muur al bijna droog vóórdat de verf de muur raakte. Terwijl ik als een ijverig meisje mijn schilderklusje doe, zie ik de muur veranderen in een koperen hel. Strepen, klodders en draaibewegingen. Het lijkt één groot broddelwerk.

De verfzaak gebeld, die met deze “gouden” tip kwam. Maar ook hier vind nr. 2 iets heel anders dan nr. 1 die mij nabehandel-advies aan de hand had gedaan. “Nee, nee, mevrouw, gewoon schilderen en afblijven hierna. Probeer het nog maar eens”. Gelukkig was deze pot verf helemaal niet duur, maar 165 euro, dus welja, nog maar een keer.

Resultaat wel beter, hopelijk gaan die banen nog wel verdwijnen, als ze er een nachtje over geslapen hebben.

Beneden in de keuken wacht mijn succes-recept; gevulde kaaspasta met broccoli, ansjovis en kip, bedekt door Parmezaanse kaas. Wanneer ik en de mannen dit Italiaanse heerlijke potje hebben verorberd, stuur ik er 2 naar huis en mijn eigen klusser terug de bank op.

Soms is het beter om te stoppen op je dieptepunt…de zaterdag en zondag werden de mannen alleen maar beter. Maar om het nu een hoogtepunt te noemen…