3 jaar geleden stond het al op de planning en nu gaat het er dan eindelijk van komen. De eerste verdieping wordt aangepakt.

Begin van het jaar begon de striptease van de 2 trappen; ontdaan van de oranje vloerbedekkingsvacht kwamen er 2 kale, beschadigde trappen tevoorschijn. Toen begon het eindeloze geschuur en hierna de winterslaap van de trap die bijna afbrandde…

De planning werd juni-juli i.v.m. de verwachte rust bij het bedrijf van manlief. Het tegendeel bleek waar: het werd tópdrukte en vervolgens tóptemperaturen. Maar we kwamen er deze keer toch niet meer onderuit vanwege afspraken met schilder en hulptroepen.

Klusweekend 1 bestond voor ons 2-tjes uit het “even” sorteren/opruimen/weggooien van een enorme administratie verpakt in vele ordners, een uitpuilend blok met 4 lades, en een ouderwets hangmapjes systeem aan de andere kant. Ook al zo heerlijk vol. En gevuld met herinneringen, kaarten, kattenbelletjes en kindertekeningen, teveel om op te noemen. En dus ook teveel om het in “even” te doen. Na 2 dagen ruimen waren we op zondagavond klaar voor de nieuwe werkweek…

Weekend 2 brak afgelopen zaterdag aan; monter meldt zich de eerste hulptroep, een uurtje later gevolgd door nr. 2. Hier hebben de heren wel zin in: vlug en snel de oude laminaatvloer verwijderen. Lekker slopen en vervolgens de aanhanger hiermee vullen. En inderdaad; dit gaat onverwacht snel. Na 1,5 uur is het gedaan.

Dan moeten alleen nog “even” alle plafonds, muren en deuren ontvet worden middels spons en dennensopje, de vloeren geveegd, de spijkers middels nijptang verwijderen én last but not least alle gaatjes dichten met Alabastine.

Het is nu zondag 16.36 uur en alles is “al” klaar. Behalve dan de gaatjes. Maar wel weer een mooi onderwerp voor mijn blog. Al vullen mijn praatjes ook nu weer geen gaatjes…

En als je geen tijd hebt om op te ruimen kun je nog altijd een ontruimingsbedrijf inhuren.