In de bijna 35 jaar van ons samenzijn hebben we al heel wat zitmeubelen versleten. Begonnen met een oud, gebloemd bankje van mijn ouders, toen een donkerbruin ribfluwelen tweezitter, vervolgens een roestkleurige leren bank en nu prijkt er in onze zitkamer een moderne lounge-bank. Grof grijze stof, metalen poten, brede onderuitzak-kussens én laag bij de grond. Een plaatje om te zien, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Zodra we langer als een uurtje “bankzaken” doen schuift manlief onderuit om na een ongemakkelijk uitgezeten Netflix-aflevering moeizaam weer omhoog te klauteren. Mij vergaat het niet veel anders: stroeve rug en pijnlijke nek na alle mogelijke houdingen te hebben aangenomen. Zitstand, 1 of 2 benen op de bank, recht of schuin. Na een avondje bankhangen strompelen we, wanneer we eindelijk opgestaan zijn, allebei, krom als hoepeltjes door het pand.
Toen een goede vriend, wiens rug ook constant in gevecht is met onze bank, voorstelde eens te gaan oriënteren op een relax fauteuil schoten we allebei in de lach. Nee, nee, wij voelden ons nog veel te jong en fit voor zo’n oubollig exemplaar van een stoel in ons moderne interieur.
Zeker zo’n plompe, ouderwetse lazy-boy stoel voor veel geld aanschaffen. Dan voelen wij ons meteen bejaard: Ik kreeg meteen visioenen van stoffen pantoffels, oude-mannen-dutjes na het eten en puzzelboekjes.
Totdat ik onverwacht op een site belandde waar deze stoelen prominent werden geëtaleerd. En ze zagen er uit alsof ze echt wel met de tijd waren meegegaan; strak en modern. De relax-functies en nekondersteuning vermomd in modern design.
Zitten, liggen, day-bed; alle functies mogelijk en toch betaalbaar, deze nieuwe mooie relaxfauteuils. Misschien toch maar eens een sprintje trekken naar de meubelzaak en zo’n stoel live proberen. Voor ons nog steeds geen dutjes, puzzelboekje en stoffen pantoffeltjes. Maar een power-nap, flip-flops onder de stoel, geven waarschijnlijk meer energie om naderhand nog met de tablet aan de slag te gaan. En onze bank: die gaat dan op Marktplaats, nu maar hopen dat niet al teveel mensen deze week mijn verhaal hebben gelezen…