Dat heb ik altijd leuk gevonden: verzamelen. Toen we de bakkerij nog hadden verzamelde ik bakkersbeeldjes. En was het altijd een leuke zoektocht in winkels, bij de Kringloop en in vakantieoorden om een leuk, nog ontbrekend, exemplaar te scoren. Van glasgeblazen tot Lladro, van klei tot keramiek, alles was vertegenwoordigd.

Toen de meiden kwamen verzamelde ik houten trekpoppetjes, met vrolijke gezichten of verdrietige snuitjes. Een trek aan het touwtje en de ochtendgymnastiek met juich-armen kon beginnen.

Onze oudste begon toen ze 6 was met het verzamelen van hondjes, groot en klein. Ze nam met de hondenbeeldjesverzameling vast een voorsprong op het live-exemplaar, haar ultieme hartenwens. Overigens heb ik nooit een beeldje gespot die ook echt op ons hondje Boefke leek, zo’n uniek exemplaar was ons hondendametje.

Verder hangt er in de gang een grote letterbak met souvenirs uit de verschillende vakantielanden, in de bijkeuken een prikbord met ouderwetse prentbriefkaarten van door ons bezochte plaatsen.

De versiering in onze Kerstboom bestaat alleen uit engeltjes; dikke en dunne, goudkleurig of met knalrode lippen, met sierlijke figuurtjes en met volle dijen. Uit Nederland en uit het buitenland, van Kerstmarkten of gewoon van de Action. Vriendinnen en dochters sparen mee voor een bonte Engelenverzameling, altijd weer leuk, zo’n gevleugeld cadeautje. Maar de boom is vol en de engelen zijn in zo’n grote getale vertegenwoordigd dat zelfs ik geen kale tak meer kan vinden. Dus hoog tijd voor een nieuwe verzameling!

Toen vorig jaar na weekenden timmeren, meten en zagen de gigantische 4-deurs kledingkast gemaakt van steigerhout door manlief en vriend het levenslicht zag werd een nieuwe verzameling geboren: spiegeltjes in alle soorten, maten en materialen.

Het muurtje begint al aardig vol te raken, en er is nog ruimte in deze logeerkamer aan een stukje muur. Dus maar weer eens een nieuwe verzameling bedenken…