Het is een vrolijke bedoening aan het zwembad bij het kleine complex in Griekenland. De dames op zonnebedjes, verzonken in een boek, kinderen en vaders stoeien in het water Ook het meisje en jongetje van het tafeltje naast ons vermaken zich samen urenlang in het water. Hun vader heeft schouderlang krullend haar en zijn zonnebril gaat nooit van de neus.

Zijn polo gaat nooit uit, want zwemmen doet hij nooit. Vanaf het moment dat hij gespot wordt aan het terrastafeltje heeft hij altijd een alcoholische versnapering voor zijn neus. Hij maakt flink tempo. Totdat zijn twee kinderen, inmiddels uit het water, een volwassen blik van verstandhouding met elkaar wisselen.

Met een geroutineerd gebaar pakt de jongen de sleutel van het appartement en helpt hem overeind. Langzaam, omdat het zijn vader niet meer lukt om nog maar iets snel te doen. Pa komt kreunend, met rood aangelopen gezicht, uit de stoel en zoonlief schuift zijn jonge, sterke schouder onder de arm van zijn vader. Het meisje schuift de stoel aan en samen ondersteunen ze de waggelende, hijgende man het kleine trapje op naar hun appartementje.

Geduldig wacht zoonlief tot pa weer recht staat en krimpt telkens even in elkaar wanneer vader zijn grote jat, als houvast, op zijn smalle schouder laat neerkomen. Eindelijk hebben ze de deur van het appartementje bereikt. De dochter opent de deur wagenwijd, zodat haar broertje pa naar binnen kan begeleiden en de deur valt dicht achter hen. Na een minuut of tien komen broer en zus samen weer naar buiten. Op hun gezichten valt niets af te lezen. Als een klein echtpaar gaan ze aan het tafeltje naast het onze zitten. Hij beheert de portemonnee en haalt voor hen beiden een flesje cola. Samen verdiepen ze zich in de tablets op hun schoot. En de zon blijft maar schijnen, maar mijn frisse witte wijntje met ijs heeft een wrange smaak gekregen…