Oftewel wél en niet doen
Niet doen:
Lege schilderijlijsten, staand op de vloer of hangend aan de muur
Beetje “old school” oftewel ouderwets ben ik hierin misschien; maar wat is in hemelsnaam het nut en/of wat is er leuk aan een lege schilderijlijst?
Staand of hangend tegen de muur, ik snap het niet. Grote lege gaten van niks.
Waarschijnlijk begrijpelijk dat ik het niet snap; ik ben iemand die altijd ruimte en muren te kort komt. Ik stop het liefst alles in een lijstje, van mooie vakantiefoto’s tot een lieve tekst, een fleurige kindertekening of plaatjes van de kids.
Wél doen:
Lekker inlijsten al die leuke kiekjes bewaartekeningen- en teksten. En genieten van je persoonlijke muren!
Niet doen:
Ben je net als ik een planten- en bloemenliefhebber maar mis je de groene vingers, koop dan zeker geen ficus. Dit is een plant, groen of bont-bebladerd die het bedrieglijk uiterlijk heeft van makkelijk te onderhouden groene vriend. Het tegendeel is waar; verzorging en watergeven-ceremonie luisteren nauw. Zo ook het praten tegen deze kleinbladerige plant. Even een klein foutje en de herfst treedt in: gevallen blaadjes overal.
Wél doen:
Koop gemakkelijke, dankbare planten. Zoals daar zijn: vetplanten en cactussen. Zet ze bij elkaar in vrolijk gekleurde potten en maak je eigen jungle. Weinig water en veel praten vinden ze fijn! Go for it!
Niet doen:
Behang kopen met het dessin van materiaal zoals: hout of baksteen. Veel toegepast in de VT-wonen categorie en ik vind het helemaal niks. Net zoiets als nepbloemen, ook bezig aan een opmars. Voor mij oogt het als goedkope imitatie.
Wel doen:
De echte materialen gebruiken. Besla je muur met kleine houten strookjes (schrootjes anno 2019), of koop oude bakstenen om je muren mee te behangen. De laatste zelfs als strips te koop, dus gemakkelijk aan te brengen. Echte materialen winnen het altijd van imitatie.
En het beste nieuws: doe wat je zelf wilt, het is tenslotte maar mijn subjectieve mening!