Voor Rian

Ik had het al eerder tegen de 2 anderen gezegd: “vanaf nu zijn we als die vier vrienden in die oude DELA-reclame”. Allerlei beelden van het kwartet samen eindigen met drie vrienden bij de kist van de vierde…

Wij, 4 vriendinnen, gingen sinds ruim 20 jaar door het leven als de “mutsen”. Samen het terras op, samen naar de bios, uit eten, borrelen. En, op dringend verzoek van Rian, óók bloemschikken.

Onze bloemschikster én levensgenieter werd echter ziek, héél ziek, en zo moesten wij in oktober afscheid nemen van haar. Behalve een nalatenschap van warme vriendschap óók een erfenis van torenhoge kratten met allerlei bloemschik-attributen.

Zand in verschillende kleuren, parelspelden, veertjes, pailletten, hartjes, stofjes in allerlei dessins, band, garen in alle tinten, kortom teveel om op te noemen. Met haar dringende verzoek in ons hoofd om hier vooral gebruik van te maken, werd er voor het eerst weer een bloemschik-mutsen-avondje gepland, zonder haar…

Een lege stoel, haar mok en een foto van ons vieren. Zo herdachten wij haar in de knutselkeuken van één van ons. Er vloeiden tranen, weer, en de tissues werden weer nat.

De tranen gedroogd en toen toch aan de slag. Al snel werd duidelijk dat we onze juf Rian ook hier maar moeilijk konden missen:

Muts 1 had de meest arbeidsintensieve versieringen; om de foto van Rian werden pietepeuterige pailletten en andere ienie-mini versierselen in hartvorm geprikt in de bal. De foto werd plakkerig, de pailletten weigerden dienst, vaak, en na 2 uur prikken was pas een halve bal bewerkt.

Nummer 2 ging in de weer met vochtig mos, rode balletjes en lijmpistolen. Het mos was te nat, de balletjes te glad en het lijmpistool had kuren. Wat er vervolgens aan taal uit haar mond ontsnapte had weinig met het kerstgevoel te maken….

En ik zelf had me niet gewaagd aan allerlei ingewikkelde werkwijzes. Ik had een 20-tal woorden geprint die met haar leven te maken hadden en deze als kleine bannertjes op de bal geprikt, met haar parelspeldjes. Om de boel toch nog een beetje meer op te leuken werd Rian’s doosje met witte veertjes opengemaakt.

Terwijl we alle 3 druk onze creaties bespraken vloog er een veertje in mijn mond en deze nestelde zich horizontaal in mijn keel. Een gigantische hoestbui, benauwde ogenblikken, 2 glazen water en 4 blokjes kaas later kon ik weer gewoon ademhalen. Een avond met hindernissen inderdaad. Wat zal Rian hoofdschuddend gelachen hebben op haar wolkje, glaasje droge rosé in de ene en sigaretje in de andere hand…

Uiteindelijk zijn het toch 3 leuke ballen geworden. Die simpele van mij is, uiteraard, gemakkelijk te maken. Mooi om met zo’n persoonlijke kerstbal iemand te herdenken. Maar natuurlijk ook te maken voor onze vrienden die we nog wél bij ons hebben

Benodigdheden:

• Kerstbal van tempex
• Verf om kerstbal te schilderen
• Föhn
• Uitgeprinte eigenschappen en/of andere persoonlijke steekwoorden; b.v. namen van hun partner, kinderen, hobby’s, geboorteland etc., favoriete vakantieland
• Mooie speldjes b.v. met pareltjes

Verf de kerstbal, laat drogen (evt. met föhn), prik de papiertjes op de bal. Enne…..als je ook veertjes wilt gebruiken ter versiering, mondje dicht!!