Door het verdrietige overlijden van haar, schat van een, schoonmoeder en daaraan voorafgaand wekenlang waken waren huis en was van onze oudste dochter en schoonzoon wel toe aan een ochtendje achterstallig wegwerken.

Gewapend met emmer, schoonmaakmiddel en strijkijzer ga ik de strijd aan. Nog altijd ben ik onder de indruk van hun huis; een loft in het enige oude Philips-fabriekje dat Valkenswaard rijk is.

Je proeft de historie en voelt de hoge ruimte van deze bijzondere plek. Hoog, oud, rond aflopend plafond, moderne glazen pui waar het licht door binnenstroomt; oud en nieuw, historie en toekomst in één.

Als een ouderwetse Mien Dobbelsteen, gewapend met emmer, allesreiniger, vaatdoeken en de hele mikmak beklim ik met een lijf vol hoogtevrees en klotsende oksels de zwevende trap zonder trapleuning.

Boven aangekomen bij de wastafels, spuit ik nieuwsgierig even het nieuwste luchtje van dochterlief zuinigjes op de binnenkant van mijn polsen, alvorens de bovenverdieping in ogenschouw te nemen.

Grote open ruimte, muurloos, mooie regendouche, bad op pootjes in hun slaapkamer. Zelfgemaakte kledingrekken van steigerbuizen.

En dan naar de enige ommuurde 2 ruimtes; de slaapkamers van de kleinkinderen. Die van kleindochter is het prototype van een tienerkamer: puinzooitje, sieraden, kleine potjes shampoo en flesjes eau-de-toilette, een opvallende spiegel en eyeliner en lipgloss. Volgens mij die laatste 2 die mijn dochter al een tijdje onvindbaar waant.

De kamer van onze Benjamin heeft zijn 2 grote idolen in posters aan de muur: Max Verstappen laat ie weg, omdat hij ervan uitgaat dat iedereen wel weet wie hij hiermee bedoelt. En natuurlijk Danielle v.d. Donk, voetbalster bij het Nederlands dameselftal. Het boekje over oma, die er niet meer is, ligt op bed.

Terwijl ik na een uurtje poetsten weer naar beneden bibber en de strijkplank zoek, blijf ik even staan voor de fotowand.  Hij en zij, vroeger en nu, de kids tuurlijk en een trouwfoto van mij en mijn man, van zijn ouders, zus, vrienden.

Een zelfgemaakt bureau van steigerplanken en een Italiaanse spreuk aan de muur in de keuken: “Noi due insieme siamo come sale e pepe “ (Wij zijn samen als peper en zout).

Hoe mooi hun loft ook is, al deze persoonlijke dingen maken je huis tot THUIS!