Ruim 20 jaar geleden, toen Jan des Bouvrie als enige Nederlandse ontwerper een beetje bekendheid begon te vergaren bij het enige (!) interieur programma wat destijds op t.v. te bekijken was, viel ik als een blok voor een lamp van zijn hand.

Het was op zich een simpel, maar o zo leuk ontwerp: een twintigtal dikke zwarte snoeren, met daaraan evenzoveel gloeilampen, recht naar beneden hangend, een tros lampen als het ware. Práchtig vond ik hem, maar ook ver boven ons budget.

Mijn man, die toch niet echt een hele handige klusjesman is, maakte hem na. Toen deze lichtbron hing te stralen boven de eettafel leverde hij veel reacties op. Van de energieman in onze straat: “nou, nou, weet je hoeveel zoveel lampen verbruiken op een avond”, tot de verbaasde opmerking van onze toenmalige oppas: “wel leuk, hoor, maar wanneer komt de kap eromheen? “…

Ik moest weer aan haar reactie denken toen ik de laatste hobby van een heel handige vriend bewonderde; lampenkappen, old school, denk 60- 70-er jaren, geheel ontdaan van alle stof, kap, franjes en versieringen en omwikkeld met plakband en papier-maché. Origineel én prachtig! Gelukkig wilde hij er voor ons ook eentje maken. Dus nummer 2 van een van alle versieringen ontdane lamp hangt nu bij ons in de gang. Met dank aan de originele ontwerpster Annebet Philips. Zo’n achternaam kan natuurlijk geen toeval zijn.

Dus hier nog even het recept:

• Men neme een oude lampenkap van je moeder, je oma, de kringloop of de rommelmarkt.
• Sloopt hem kaal tot op het ijzer.
• Dan omwikkelen met behangersplakband en dan papier maché erover.
• Recepten papier maché vind je wel op internet, even googelen.
• Laten drogen verven, klaar!